AutorElvedin Nezirović

Senator Znoj koji je me obliva, stvara mi osjećaj klonulosti i rastakanja, kao da hodam po dnu vrelog mora. Zato prilazim česmi uz zid Roznamedži Ibrahim-efendijine džamije, siv od žega, kiša i prohujalog vremena, umivam ruke, lice i vrat, kvasim grlo i kosu. Kada bih, prije rata, dolazio u ovaj dio grada, obično bih prelazio preko mosta Ive Lole Ribara, pa onda, ulicom Mladena Balorde na Carini...

Bijeli ruksak Slabašan talas svježeg vazduha prostruji kroz krošnje visokih stabala, nedovoljno jak čak i da pomjeri nekoliko listova iz razbucane sveske, što je ležala na zemlji. Dječiji spomenar, zaključujem nakon dva, tri letimična pogleda. Na drugoj strani, tamo gdje ispod visokih pasaža na uglu Titove i Huse Maslića, jedna lastavica upravo svija svoje gnijezdo, dvoje backpackera, mladić i...